Pam czyta

Ewa Wanat „Deutsche nasz. Reportaże berlińskie”

Prześwietna literatura faktu o Niemczech! Współczesność, historia, trudne tematy, codzienność – Niemcy ukazane wielowymiarowo, bez generalizacji; prawdziwie, bez zakłamań i dogłębnie przeanalizowane. Sztuka reportażu najwyższej klasy – szczerość, obiektywizm, własne emocje obecne na tyle, żeby wciągnąć czytelnika bez reszty w opisywany świat, ale jasno oddzielone od faktów i historii innych ludzi.

Jako mieszkanka Niemiec czytałam „Deutsche nasz” z ogromnym zainteresowaniem. Wiele moich doświadczeń znalazło swoje odbicie w książce, ale przede wszystkim dowiedziałam się bardzo wielu rzeczy i miałam okazję przemyśleć trudne, nieoczywiste czy kontrowersyjne sprawy z perspektywy imigrantki. Jestem jednak przekonana, że książka wciągnie każdego, kto jest ciekawy ludzi i lubi zagłębiać się w ich różnorodność.

No i ten tytuł!! ❤

Anna Dziewit-Meller, Marcin Meller „Gaumardżos!”

Wolałabym ją czytać na papierze, ale akurat nie miałam możliwości przywiezienia jej z Polski. Na pewno kupię papierową wersję, żeby dać do przeczytania mężowi i obejrzeć zdjęcia, których jest w książce mnóstwo, a na kindlu wyglądają… no, nie wyglądają wcale.

Opowieści są genialne, aż trudno sobie często wyobrazić, że tak naprawdę może być w jakimś miejscu na świecie! Niejeden raz przychodziłam z usypiania córki (kiedy to czytam na kindlu) pół godziny po jej zaśnięciu i opowiadałam lub po prostu czytałam z wypiekami na twarzy mężowi różne historie.

Rozczarował mnie kulawy „flow”, który w książce ma się naprawdę słabo. Jest chaotycznie, bohaterowie się niemiłosiernie mylą, tematy się mieszają i przeplatają, niektóre rzeczy się powtarzają, a niektóre pozostają niedopowiedziane i jakby urwane w martwym punkcie.

Jednak zdecydowanie przeważa niesamowitość opowieści o tym niezwykłym kraju, więc POLECAM.

Katarzyna Nosowska „A ja żem jej powiedziała”

Wspaniała!!

Zabawna. Prawdziwa do szpiku kości. Bardzo mi bliska wrażliwość i odbiór rzeczywistości. Niezwykle uważny i celny dobór słów. Niby krótkie felietoniki, a jednak wręcz kipią od wartościowych treści, zmuszają do przemyśleń. Zachęcają do wielokrotnego wracania. I te ilustracje!!

Dzieło sztuki zarówno pisanej, jak i wizualnej.

Paullina Simons „Dzieci wolności”

Książka opisująca losy rodziców głównego bohatera najbardziej znanych książek Simons, czyli trylogii o Tatianie i Aleksandrze (pierwsza część to „Jeździec miedziany” – jeśli chcesz zacząć czytać tę autorkę, to zdecydowanie od tej pozycji!). Jest coś w książkach tej autorki, co mnie po prostu elektryzuje i dotyka do szpiku kości i więzi dopóki nie skończę książki. Niby romansidło, ale też trochę majstersztyk, sama nie wiem! Ale bardzo polecam!

Jennifer Grayson „Odstawieni” – pełna recenzja wkrótce, ale bardzo polecam!

Magdalena Kostyszyn „Chujowa Pani Domu”

Lekka, zabawna lektura, miejscami przekombinowana, ale dostarczyła mi dobrej rozrywki. Bohaterka/autorka jest w moim wieku, wywodzi się z podobnych kręgów, więc wiele z jej żartów i odniesień było dla mnie w punkt. Znów mam moment w życiu, w którym czytanie książek niemal nie istnieje, niestety, ale Chujowa Pani Domu umiliła mi te drobne chwile czytania. Polecam.

Katarzyna Berenika Miszczuk “Przesilenie”

Nie napiszę już nic ponad to, co mówiłam o poprzednich trzech częściach. Koniec cyklu “Kwiat paproci”. Czytało się świetnie 🙂