Natalia Fiedorczuk „Ulga”
Niezła psychodela, przerażająca swoją normalnością. Szczegóły i wątki, jak to u tej autorki, miejscami jak wyjęte z mojej głowy, a niektóre drastycznie niemoje. Poruszająca, zaskakująca, nie zostawi Cię obojętną.
Izabela Dembińska „Rodzić można łatwiej”
Deborah Anapol „Poliamoria”
Sara Zaske „Achtung Baby. Dlaczego niemieckie dzieci są tak samodzielne”
Świetna! Prawdziwa, dokładna, napisana z połączenia dziennikarskiej precyzji, talentu do słów i doświadczenia osobistego, uzupełnionego doświadczeniami innych rodziców oraz adekwatnymi badaniami naukowymi. Wciągająca, wzbogacająca, wartka lektura, dla mnie mająca dodatkowo ładunek osobisty. Polecam!
Więcej na mokoshka.eu
Tara Mohr „Playing Big. A Practical Guide for Brilliant Women Like You”
GENIALNA, cudowna, zmieniająca życie książka. Polecam każdej kobiecie, ale też wielu mężczyznom (o ile nie przeszkadza im narracja skierowana do kobiet 😉 ), którzy zmagają się z „playing small”, czyli pokrótce – nierealizowaniu swoich marzeń, niepodążaniu za swoimi aspiracjami, powołaniem i tym, co nas „kręci”. Powody bywają różne, ale ta książka totalnie zmienia myślenie, pozwala bardzo wiele odkryć i dostarcza konkretnych narzędzi do ZMIANY. Super. Zamieszkała na stałe na mojej szafce nocnej, a jak wykonam ćwiczenia, powędruje na biurko, żeby była stale dostępna do sięgania po inspiracje!
Agatha Christie „Spotkanie w Bagdadzie” (kindle)
Moja pierwsza Christie! Bez szału, bo nie jestem fanką „staromodności” w takim wydaniu, ale poczucie absolutnej klasyki zdecydowanie towarzyszyło mi podczas lektury. Czytało się gładko.
Orna Donath „Żałując macierzyństwa. #regrettingmotherhood”
Bardzo, bardzo ważna książka na temat silnego tabu społecznego – matek żałujących, że nie są (cytując autorkę) „niczyją mamą”. Temat został tu potraktowany z niezwykłą skrupulatnością i wielostronnością – tak, że książka spokojnie obroni się sama przed jakimikolwiek atakami czy argumentami „przeciwników”. Świetnie równoważy twarde fakty i dane autentycznymi głosami kobiet, z którymi autorka przeprowadziła mocne, dogłębne wywiady. Doskonały punkt wyjścia do dalszej eksploracji tej trudnej, wrażliwej tematyki.
Mnie przyniosła – prywatnie – mnóstwo olśnień i ulgi znalezionej w poczuciu wspólnoty z różnymi elementami głosów kobiet (mimo, że sama nie identyfikuję się wprost z tytułowym hasztagiem i zjawiskiem), ale też wzbogaciła mój zawodowy punkt widzenia, rozszerzyła go o przestrzeń dla kobiet, których przeżywanie macierzyństwa nie tylko jest „po prostu” trudne, ale też okraszone tą nielubianą społecznie emocją – żalem.
Godna polecenia chyba każdej kobiecie!
